สนช ผ่านกฎหมายเพิ่มค่าชดเชยเลิกจ้าง อายุงาน 20 ปี ได้ 400 วัน

ค่าชดเชยเลิกจ้าง  เมื่อต้องออกจากงาน ไม่ว่าจะถูกให้ออกหรือลาออกเอง จะมีสิทธิได้รับเงินชดเชยตามกฎหมายประกันสังคม สิทธิประโยชน์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเงินชดเชยการว่างงานทั้งในยามปกติ ลักษณะไม่สอดคล้องกับมาตรา 118 แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ ศ 2541 เพราะข้อบังคับ ดังกล่าวกําหนดให้ผู้มีคุณสมบัติที่จะได้รับค่าชดเชยกรณีถูกเลิกจ้างจะต้องเป็นผู้ที่ปฏิบัติงานเป็นพนักงาน หรือลูกจ้างของ

พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ ศ 2541 มาตรา 118 บัญญัติว่า ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้าง ซึ่งเลิกจ้าง ดังต่อไปนี้ ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ 120 วัน แต่ไม่ครบ 1 ปี ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้าง 6 สาเหตุถูกเลิกจ้าง หมดสิทธิรับค่าชดเชย และเงินทดแทนกรณีว่างงาน · 1 ทุจริตต่อหน้าที่ กระทำผิดอาญาโดยเจตนาแก่นายจ้าง · 2 จงใจทำให้นายจ้างหรือบริษัทได้รับความเสียหาย · 3 ฝ่าฝืนข้อบังคับ หรือ

1 กรณีถูกเลิกจ้าง จะได้รับเงินทดแทนระหว่างว่างงานปีละไม่เกิน 180 วัน ในอัตรา 50% ของค่าจ้างเฉลี่ย สูงสุดไม่เกิน 15,000 บาท อายุงานตั้งแต่ 120 วัน ไม่เกิน 1 ปี ได้รับค่าชดเชยเป็นค่าจ้างอัตราสุดท้าย ไม่น้อยกว่า 30 วัน; อายุงาน 1 ปี ไม่เกิน 3 ปี ได้รับค่าชดเชยเป็นค่าจ้างอัตราสุดท้ายไม่น้อยกว่า 90 วัน; อายุงาน