ฝนโบกขรพรรษ - มหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์ที่ ๑ กัณฑ์ทศพร

ฝนโบกขรพรรษ  อรรถกถา มหาเวสสันตรชาดก พระเวสสันดรทรงบำเพ็ญทานบารมี ทศพรคาถา พระศาสดา เมื่อเสด็จประทับอยู่ ณ นิโครธาราม อาศัยกรุงกบิลพัสดุ์ราชธานี ทรงปรารภฝนโบกขรพรรษ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า ฝนโบกขรพรรษ นั้นเป็นปรากฎการฝนตกที่เม็ดน้ำฝนมีสีแดง และอนุมานว่าเป็นปรากฎการธรรมชาติที่ไม่เกิดขึ้นบ่อย จากข้อมูลตามที่พระภิกษุสงฆ์ในสมัยนั้น สนทนากันว่าไม่เคยพบเจอกันมาก่อนใน

ฝนโบกขรพรรษ เป็นฝนอันมหัศจรรย์อย่างที่ไม่เคยปรากฏมีมาก่อน มีความมหัศจรรย์ ดังนี้ ๑ มีเม็ดน้ำฝนแดงเรื่อเหมือนแก้วทับทิม ๒ ผู้ใดปรารถนาได้เปียกก็เปียก ผู้ไม่ปรารถนาแม้ละอองก็ไม่สัมผัส  ฝนโบกขรพรรษ เป็นฝนพิเศษ เพราะผู้ใดต้องการจะเปียกฝน ก็เปียก ผู้ใดไม่ต้องการเปียก ก็จะไม่เปียก ฝนตกหนักจนเกิดน้ำท่วมถึงเข่า ถึงเอว ถึงคอ แล้วน้ำพัดพาเอาซากศพ

ฝนโบกขรพรรษ เป็นฝนอันมหัศจรรย์อย่างที่ไม่เคยปรากฏมีมาก่อน มีความมหัศจรรย์ ดังนี้ ๑ มีเม็ดน้ำฝนแดงเรื่อเหมือนแก้วทับทิม ๒ ผู้ใดปรารถนาได้เปียกก็เปียก ผู้ไม่ปรารถนาแม้ละอองก็ไม่สัมผัส ฝนโบกขรพรรษ นั้นเป็นปรากฎการฝนตกที่เม็ดน้ำฝนมีสีแดง และอนุมานว่าเป็นปรากฎการธรรมชาติที่ไม่เกิดขึ้นบ่อย จากข้อมูลตามที่พระภิกษุสงฆ์ในสมัยนั้น สนทนากันว่าไม่เคยพบเจอกันมาก่อนใน