ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง-4

ภะ วะ ตุ สัพ  ขอสรรพมงคลจงมีแก่ท่าน ขอเหล่าเทวดาทั้งปวงจงรักษาท่าน ด้วยอานุภาพแห่งพระพุทธเจ้า ขอความสวัสดีทั้งหลาย จงมีแก่ท่านทุกเมื่อ ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะธัมมานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสสะ ตุ โยโทโส โมหะจิตเตนะ ธัมมัสมิง ปาปะกะโต มะ บทสวดแผ่กุศลปรับภพภูมิ สัพเพ พุทธา สัพเพ ธัม

สุปฏิบันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สังฆัง นะมามิ บทแผ่เมตตา สัพเพ สัตตา; อเวรา โหนตุ จงเป็นสุขๆ เถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย; อัพยาปัชฌา โหนตุ; อะนีฆา โหนตุ ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะพุทธานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เตฯ ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะธัมมานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เตฯ

คำว่า “ภะวะตุ สัพ” เป็นคำที่ชาววัดเรียกขานบทสวดมนต์บทหนึ่ง ที่มีคำขึ้นต้นว่า “ภวตุ สพฺพมงฺคลํ” เป็นบทสุดท้ายในจำนวนบทสวดต่างๆ ที่พระสงฆ์นำมาสวดในการเจริญ อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา, พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ สะทา ปาเลนตุ มัง สัพเพ เต มะหาปุริสาสะภา อิ ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา