สิม - วิกิพีเดีย

สิ ม  พระภิกษุปาสาทิโก พัทธสีมา กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แพร่การช่าง พระมหาณัฐพันธ์ สุทสฺสนวิภาณี การวิเคราะห์ความงามของศิลปะที่ปรากฏบนผ้าไหม 12 ราศี จังหวัดอุดรธานี  เป็นภาษาพื้นถิ่นอีสาน หมายถึง อุโบสถ หรือ โบสถ์ เชื่อกันว่า สิม มาจากคำว่า สีมา

สิม คือคําเรียกของโบสถ์หรือพระอุโบสถในภาษาวัฒนธรรมไทย-ลาว ถือเป็นหนึงในสิงก่อสร้างทีมี สถาปัตยกรรมโดดเด่นในวัดวาอารามของภาคอีสาน ซึงวัสดุก่อสร้างทีนํามาใช้และการออกแบบตกแต่งต่างๆ ได้  สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม 601 ซอยพิบูลวัฒนา 7 ถนนพระรามที่ 6 แขวงพญาไท เขตพญาไท กรุงเทพมหานคร 10400 cemd@

จุดเด่นของสิม 1 โหง่ เหนือยอดปลายหน้าจั่ว แกะไมัอกหนา ยอดเรียวยาว สบัดอ่อนช้อย และประดับกระดิ่ง 2 ลำยอง จำหลักไม้ ไม่ลึกมากนัก เป็นลายสานไขว้ คล้ายตัวเหงา มีดอกไม้กลมแทรกจังหวะ สามดอก “สิม” มีความหมายเช่นเดียวกับ “โบสถ์” หรือ “อุโบสถ” กร่อนเสียงมาจากคำว่า “สีมา” ซึ่งหมายถึงขอบเขตหรืออาณาเขต ที่กำหนดขึ้นเพื่อใช้ในกิจกรรมของสงฆ์ซึ่งต้องทำในสิม ทำนอกสิมไม่ได้ สิมมี 3 ประเภท สิมที่